(z ang. education + entertainment czyli nauka + rozrywka) to termin oznaczający wszelkiego rodzaju działania o charakterze edukacyjnym, realizowane w formie rozrywkowej. Istotą edutainmentu jest odpowiednia hierarchia ważności zakładanych celów – najważniejszym z nich ma być cel edukacyjny, elementy rozrywkowe mają jedynie uatrakcyjniać i ułatwiać przekazanie edukacyjnych treści.
Niemiecki kompozytor, najważniejszy przedstawiciel socjalistycznej kultury muzycznej. Eisler studiował m.in. u Arnolda Schönberga i Antona Weberna. Od 1929 współpraca z dramaturgiem Bertoltem Brechtem. 1933 emigracja. Od 1938 w USA, wykładowca kompozycji w Nowym Jorku i Los Angeles. Powrót do Niemiec. Od 1950 r. do śmierci wykładał w Berlinie (NRD) w nazwanej później jego imieniem Akademii Muzycznej. Eisler skomponował w 1949 r. hymn NRD, "Auferstanden aus Ruinen".
niemiecka maszyna szyfrująca, zbudowana przez Hugo Kocha. Używana była w instytucjach administracyjnych wielu państw oraz w wielu firmach od lat 20. XX wieku. Szyfrogramy enigmy zostały złamane po raz pierwszy w 1932 roku przez polskich matematyków Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego.
(gr. eugenes = dobrze urodzony) – pojęcie wprowadzone w 1883 roku przez Francisa Galtona, kuzyna Karola Darwina, które dotyczyło selektywnego rozmnażania zwierząt lub ludzi, aby ulepszać gatunki z pokolenia na pokolenie, szczególnie jeśli chodzi o cechy dziedziczone. W ciągu następnych lat Galton poprawił swoją definicję, aby uwzględnić specyfikę eugeniki pozytywnej, zachęcającej do częstszego reprodukowania się najlepszych osobników oraz eugeniki negatywnej, zniechęcającej do reprodukcji osobników mniej wartościowych.
Z gr.: lekka, bezbolesna śmierć. W XX wieku termin oznaczający pomoc w zabijaniu. W III Rzeszy zamaskowane jako "śmierć z łaski" lub "Akcja T4" uśmiercenie gazem trującym przeszło 70 000 upośledzonych fizycznie i umysłowo osób w specjalnie urządzonych "klinikach śmierci" w Bernburgu, Brandenburgu, Grafeneck, Hadamar, Hartheim/Linz, Sonnenstein/Pirna w okresie między październikiem 1939 a sierpniem 1941. Do 1945 r. w różnych miejscach zginęło ponad 200 000 dalszych ofiar na skutek wstrzyknięcia trucizny, pozbawienia jedzenia, rozstrzelania, a także tysiące żydowskich pacjentów, więźniów obozów koncentracyjnych ("akcja specjalna 14 f 13") i kalek w Polsce i w Związku Radzieckim.
Obóz koncentracyjny w północno-wschodniej części Bawarii. Otwarty w 1938 r. w pobliżu dużych kamieniołomów granitu jako obóz męski dla „elementów aspołecznych” i więźniów pospolitych, od 1943 więziono w nim także kobiety. Do KZ Flossenbürg należało ok. 100 podobozów i komand pracy. Łącznie zarejestrowano 96 716 więźniów, z których zamordowano ok. 30 000. W ostatnim roku wojny stracono ok. 1500 więźniów politycznych, np. 9. 4.1945 Dietricha Bonhoeffera i uczestników nieudanego zamachu na Hitlera (20 lipca 1944). KZ Flossenbürg został wyzwolony przez wojska amerykańskie 23.4.1945.